مطالعه پدیدارشناسی تجربه یائسگی زنان ترکمن

مقدمه: یائسگی، یک پدیده پیچیده دوران میانسالی است که شامل ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی می باشد. اگر چه این پدیده، رویدادی زیستی است، اما معانی اجتماعی مرتبط به آن است که تعیین می کند چگونه یک زن، واقعیت چنین رویدادی را درک و تفسیر کند. درک زنان از این دوران انتقال، بستگی به هنجارهای فرهنگی، عوامل اجتماعی و دانش فردی درباره یائسگی دارد. این مطالعه پدیدارشناسی به منظور تبیین تجربه یائسگی زنان قومیت ترکمن انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کیفی پدیدارشناسی در سال 1387 بر روی 45 زن ترکمن ساکن بندر ترکمن، آق قلا و گنبد در استان گلستان که تجربه یائسگی به صورت طبیعی داشتند، انجام شد. جهت گردآوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختار استفاده شد. تمام داده ها ضبط و دست نویس و با رویکرد "پدیدارشناسی ون منن" مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از آنالیز داده ها پنج مضمون اصلی "آمادگی برای یائسگی، رهایی از قفس، سبک و سنگین کردن، باورها و احساسات، درمان های خانگی" که تبیین کننده تجربیات زیستی زنان ترکمن از یائسگی است، استخراج شد. احساس راحتی برای عبادت، تمیزی و پاکی، کاهش درد و رنج، نداشتن دغدغه بارداری، تقدیر الهی و ورود به مرحله دیگری از زندگی از مضامین فرعی است که برای توصیف مضامین اصلی به کار می رود. نتیجه‌گیری: تجربیات زنان ترکمن از یائسگی منحصر به فرد بود. لذا درک پیچیدگی های تجربیات زنان، باورها و نگرش ها درباره یائسگی برای ارائه خدمات جامع توسط پرسنل مراقبت بهداشتی ضروری است.